`Case 1:19-cv-11586—FDS Document 210-13 Filed 07/16/21 Page 1 of 16
`
`EXHIBIT 2.I
`
`EXHIBIT 2.1
`
`
`
`Case 1:19-cv-11586-FDS Document 210-13 Filed 07/16/21 Page 2 of 16
`
`
`
`
`Date: July 15, 2021
`
`
`To whom it may concern:
`
`This is to certify that the attached translation from Dutch and into English is an accurate representation
`of the documents received by this office.
`
`
`The document is designated as:
`• Select Excerpts from ECLI_NL_HR_2015_3304
`
`
`Alexander Danesis, Project Manager in this company, attests to the following:
`
`“To the best of my knowledge, the aforementioned documents are a true, full and accurate translation
`of the specified documents.”
`
`
`
`_________________________________
`Signature of Alexander Danesis
`
`
`
`
` The Leader in Global IP Solutions
`
`
`
`www.morningsideIP.com
`
`
` info@morningsideIP.com
`
`
`CERT-05, 2019-Mar-21, V2
`
`
`
`Case 1:19-cv-11586-FDS Document 210-13 Filed 07/16/21 Page 3 of 16
`
`ECLI:NL:HR:2015:3304
`Court
`Supreme Court
`
`Date of ruling
`
`11/13/2015
`
`Date of publication
`
`11/13/2015
`
`Case number
`
`14/02275
`
`Formal relations
`
`Areas of law
`
`Special features
`
`Content summary
`
`Sources
`
`Findings: ECLI:NL:PHR:2015:1664, Followed
`In cassation in: ECLI:NL:GHSHE:2014:511, (Partial) quashing with
`references
`
`Civil law
`
`Cassation
`
`Procedural law; plant breeder law. Claim for submission of exhibits,
`Arts. 843a and 1019a of the Dutch Code of Civil Procedure.
`Required degree of plausibility of legal relationship. Art. 57 in
`conjunction with Art. 1 under g, Seeds and Planting Materials Act
`2005: meaning of ‘to offer for sale’. Compensation of legal costs,
`Art. 1019h of the Dutch Code of Civil Procedure: can a ‘success fee’
`be considered for compensation?
`
`Rechtspraak.nl
`NJB 2015/2063
`RvdW 2015/1229
`RvdW 2015/1229
`JWB 2015/379
`RBP 2016/1
`IER 2016/10 with annotation by H.J. Koenraad
`NJ 2016/491 with annotation by Ch. Gielen
`
`
`Judgment
`
`11/13/2015
`First Chamber
`14/02275
`EV/EE
`
`Supreme Court of the Netherlands
`Ruling
`
`In the matter of:
`
`The international association under Belgian law ANTI-INFRINGEMENT BUREAU FOR INTELLECTUAL
`PROPERTY-RIGHTS ON PLANT MATERIAL,
`with registered offices in Brussels, Belgium,
`PETITIONER in cassation, Respondent in the conditional incidental cassation appeal,
`
`
`
`
`
`Case 1:19-cv-11586-FDS Document 210-13 Filed 07/16/21 Page 4 of 16
`
`attorney: A.M. van Aerde, LLM,
`
`
`versus
`
`
`NOVISEM B.V.,
`with registered offices in Baarlo, municipality of Peel en Maas,
`RESPONDENT in cassation, Petitioner in the conditional incidental cassation appeal,
`
`attorney: J.P. Heering, LLM.
`
`
`
`The parties will also be referred to hereinafter as AIB and Novisem.
`
`
`
`
`
`Case 1:19-cv-11586-FDS Document 210-13 Filed 07/16/21 Page 5 of 16
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
`
` 4
`
` Evaluation of the grounds for appeal in the principal appeal
`
`
`4.1.1 Section 1.3 complains that the Court of Appeal applied too strict of a standard by requiring
`submission of exhibits that a (threatened) infringement would be made sufficiently plausible.
`The response to the question of legitimate interest does not depend on the merits of the
`asserted claim in the main action. It is sufficient for granting a claim based on Art. 843a of the
`Dutch Code of Civil Procedure that the legal relationship is argued with sufficient justification,
`according to this section.
`
`
`4.1.2 Art. 1019a (1) of the Dutch Code of Civil Procedure provides that an obligation arising from
`tort due to infringement of a right to intellectual property is deemed a legal relationship as set
`forth in Art. 843a (1) of the Dutch Code of Civil Procedure. Art. 843a (1) of the Dutch Code of
`Civil Procedure provides that he has the legitimate interest thereby, can demand inspection,
`copying, or excerpting at his expense of specific documents relating to a legal relationship
`whereby he or his legal predecessors are a party from that person who has these documents
`at his disposal or in his custody.
`
`
`
`
`
`
`Case 1:19-cv-11586-FDS Document 210-13 Filed 07/16/21 Page 6 of 16
`
`4.1.3 Art. 1019a of the Dutch Code of Civil Procedure was introduced to implement Art. 6 Para. 1 of
`Directive 2004/48/EC of the European Parliament and the Council of 29 April 2004 on the
`enforcement of intellectual property rights (hereinafter the Enforcement Directive). Art. 6 of
`the Enforcement Directive provides:
`“1. Member States shall ensure that, on application by a party which has presented reasonably
`available evidence sufficient to support its claims, and has, in substantiating those claims,
`specified evidence which lies in the control of the opposing party, the competent judicial
`authorities may order that such evidence be presented by the opposing party, subject to the
`protection of confidential information.
`2. Under the same conditions, in the case of an infringement committed on a commercial scale
`Member States shall take such measures as are necessary to enable the competent judicial
`authorities to order, where appropriate, on application by a party, the communication of
`banking, financial or commercial documents under the control of the opposing party, subject
`to the protection of confidential information.”
`
`
`
`
`This regulation corresponds to Art. 43 (1) of the Agreement on Trade-Related Aspects of
`Intellectual Property Rights (the “TRIPS Agreement”), which the Enforcement Directive is
`based on.
`
`
`4.1.4 The following is stated, inter alia, in the explanatory memorandum on the law amending the
`Dutch Code of Civil Procedure and other laws in order to implement the Enforcement
`Directive:
`“Requesting evidence that is under the control of the counterparty (Article 6, Para. 1 of the
`Directive) is being implemented in the Dutch Code of Civil Procedure. It will be connected to
`the already existing regulation in Article 843a of the Dutch Code of Civil Procedure regarding
`demanding written evidence. This article already covers the second paragraph of Article 6.
`(…)”
`(Kamerstukken II 2005-2006, 30392 No. 3, p. 11); and:
`
`
`
`
`
`
`
`“Article 6 of the Directive involves demanding evidence in infringement cases whereby one of
`the parties has sufficiently supported his claims with reasonably available evidence, but he
`needs further evidence to substantiate one or more of the claims, which evidence is under the
`control of the defendant. It is thus necessary to have a real claim, whereby an infringement
`has been made sufficiently plausible for the time being and whereby, for instance, the precise
`nature or the scope of the infringement cannot be determent without supplementary evidence.
`
`Although various possibilities already exist in the Dutch Code of Civil Procedure in favor of
`collecting evidence, none of them fully satisfies Article 6 of the Directive. (…) The article that
`most closely approaches the intent of Article 6 of the Directive is Article 843a. (…) According
`to the legislative history (Kamerstukken II 1999/2000, 26 855, No. 5, p. 78–79), this also
`covers an obligation arising from tort. Therefore, an explicit connection is also sought to
`Article 843a by indicating in Article 1019a on which points in matters of intellectual property
`Article 843a is supplemented. As confirmation of what was reported earlier in the legislative
`history, it is stated in Article 1019a, first paragraph, that an obligation arising from tort due to
`infringement of an intellectual property right is deemed to be a legal relationship as set forth
`in Article 843a. An important addition to Article 843a is the possibility of not just being able to
`demand inspection, copying, or excerpting of documents, but also submission of other
`material evidence that is under the control of the counterparty (Article 1019a, second
`paragraph). In case of proceedings relating to intellectual property rights, the issue is, after
`all, primarily about infringing objects.”
`(Kamerstukken II 2005-2006, 30392 No. 3, p. 18-19).
`
`
`
`Case 1:19-cv-11586-FDS Document 210-13 Filed 07/16/21 Page 7 of 16
`
`
`
`
`4.1.5
`
`From these passages, as well as from the further content of the explanatory memorandum on
`the law, it is apparent that on the one hand, the legislature did not intend to offer a higher
`level of protection to the holder of an intellectual property right than the Enforcement
`Directive prescribes in Article 6, and on the other hand was of the opinion that Art. 843a of the
`Dutch Code of Civil Procedure, insofar as it involves the documents referred to in the
`provision, already provides for the protection prescribed by Art. 6 of the Directive.
`
`It follows from the foregoing that the requirement of the existence of a legal relationship as
`set forth in Art. 1019a of the Dutch Code of Civil Procedure in conjunction with Art. 843a of
`the Dutch Code of Civil Procedure – if contested – is not already satisfied if (threatened)
`infringement of an intellectual property right is argued with substantiation. The person who
`demands inspection, surrender, or excerpting of evidence must then argue such facts and
`circumstances and support them with already existing evidence that it is adequately plausible
`that an infringement of an intellectual property right has been or threatens to be committed.
`
`The question of what can be considered in the framework of a claim arising based on Art.
`1919a of the Dutch Code of Civil Procedure as an ‘adequate’ standard of plausibility cannot be
`answered in a general sense. It will depend, after all, on an evaluation of the arguments and
`defenses of the parties and the persuasiveness of any evidence already submitted. The
`starting point certainly is that it is not necessary to meet the standard that is required for
`granting petitions in summary proceedings for a claim based on a (threatened) infringement.
`
`The wording often used in the cases heard by courts of fact, that a reasonable presumption of
`a (threatened) infringement must be able to be derived from the facts and circumstances
`asserted by the plaintiff (and substantiated with evidence if possible), does not give any
`indication of misunderstanding the foregoing.
`
`4.1.6
`
`It deserves to be noted that in case of a petition based on Art. 1019b of the Dutch Code of
`Civil Procedure (up to the ability to seize evidence) – for which it is likewise required that it is
`adequately plausible that an infringement of an intellectual property right has occurred or
`threatens to occur – the required plausibility may be present earlier than when it involves a
`petition or claim to being able to inspect or obtain a copy or excerpt of the evidence.
`
`4.1.7
`
`It follows from the foregoing that the section fails.
`
`
`
`Case 1:19-cv-11586-FDS Document 210-13 Filed 07/16/21 Page 8 of 16
`
`ECLI:NL:HR:2015:3304
`
`Instantie
`Datum uitspraak
`Datum publicatie
`Zaaknummer
`Formele relaties
`
`Hoge Raad
`13-11-2015
`13-11-2015
`14/02275
`Conclusie: ECLI:NL:PHR:2015:1664, Gevolgd
`In cassatie op : ECLI:NL:GHSHE:2014:511, (Gedeeltelijke) vernietiging met
`verwijzen
`Civiel recht
`Rechtsgebieden
`Bijzondere kenmerken Cassatie
`Inhoudsindicatie
`
`Procesrecht; kwekersrecht. Vordering tot exhibitie, art. 843a en 1019a Rv.
`Vereiste mate van aannemelijkheid rechtsbetrekking. Art. 57 jo. art. 1 onder g,
`Zaaizaad- en plantgoedwet 2005: betekenis ‘te koop aanbieden’.
`Proceskostenvergoeding, art. 1019h Rv: komt ‘success fee’ voor vergoeding in
`aanmerking?
`
`Vindplaatsen
`
`Rechtspraak.nl
`NJB 2015/2063
`RvdW 2015/1229
`RvdW 2015/1229
`JWB 2015/379
`RBP 2016/1
`IER 2016/10 met annotatie van H.J. Koenraad
`NJ 2016/491 met annotatie van Ch. Gielen
`
`Uitspraak
`
`13 november 2015
`
`Eerste Kamer
`
`14/02275
`
`EV/EE
`
`Hoge Raad der Nederlanden
`
`Arrest
`
`in de zaak van:
`
`De internationale vereniging naar Belgisch recht ANTI-INFRINGEMENT BUREAU FOR INTELLECTUAL
`PROPERTY-RIGHTS ON PLANT MATERIAL,
`gevestigd te Brussel, België,
`
`EISERES tot cassatie, verweerster in het voorwaardelijk incidenteel cassatieberoep,
`
`
`
`Case 1:19-cv-11586-FDS Document 210-13 Filed 07/16/21 Page 9 of 16
`
`advocaat: mr. A.M. van Aerde,
`
`t e g e n
`
`NOVISEM B.V.,
`gevestigd te Baarlo, gemeente Peel en Maas,
`
`VERWEERSTER in cassatie, eiseres in het voorwaardelijk incidenteel cassatieberoep,
`
`advocaat: mr. J.P. Heering.
`
`Partijen zullen hierna ook worden aangeduid als AIB en Novisem.
`
`1 Het geding in feitelijke instanties
`
`Voor het verloop van het geding in feitelijke instanties verwijst de Hoge Raad naar de navolgende
`stukken:
`
`a. het vonnis in de zaak C/04/122013/KG ZA 13-63 van de voorzieningenrechter Roermond van 25
`april 2013;
`
`b. het arrest in de zaak HD 200.129.775/01 van het gerechtshof ’s-Hertogenbosch van 25 februari
`2014.
`
`Het arrest van het hof is aan dit arrest gehecht.
`
`2 Het geding in cassatie
`
`Tegen het arrest van het hof heeft AIB beroep in cassatie ingesteld. Novisem heeft voorwaardelijk
`incidenteel cassatieberoep ingesteld. De cassatiedagvaarding en de conclusie van antwoord tevens
`houdende incidenteel cassatieberoep zijn aan dit arrest gehecht en maken daarvan deel uit.
`
`Partijen hebben over en weer geconcludeerd tot verwerping van het beroep.
`
`De zaak is voor partijen toegelicht door hun advocaten en voor AIB mede door mr. S.W. van
`Kasbergen. De conclusie van de Advocaat-Generaal G.R.B. van Peursem strekt tot vernietiging en
`verwijzing in het principale beroep en tot verwerping van het (voorwaardelijk) incidentele
`cassatieberoep.
`
`De advocaat van Novisem heeft bij brief van 28 augustus 2015 op die conclusie gereageerd.
`
`3 Uitgangspunten in cassatie
`
`3.1
`
`In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan.
`
`i) AIB is een vereniging die de belangen van zaad- en plantveredelaars behartigt, en is door
`-
`Bejo Zaden B.V. te Warmenhuizen (hierna: Bejo) en Nunhems B.V. te Haelen (hierna: Nunhems)
`gevolmachtigd om namens hen op te treden jegens Novisem.
`-
`ii) Bejo was rechthebbende op de kwekersrechten:
`
`- Rvp-nummer [0001] , NRR-nummer [0002] , rasbenaming “Diamant”, gewasnaam knolselderij,
`verleend op 28 maart 1988;
`
`
`
`Case 1:19-cv-11586-FDS Document 210-13 Filed 07/16/21 Page 10 of 16
`
`- Rvp-nummer [0003] , NRR-nummer [0004] , rasbenaming “Brilliant”, gewasnaam knolselderij,
`verleend op 28 maart 1988.
`
`Beide kwekersrechten zijn geëxpireerd op 28 maart 2013.
`
`(iii) Nunhem is rechthebbende op het kwekersrecht:
`
`- Rvp-nummer [0005] , NRR-nummer [0006] , rasbenaming “Prinz”, gewasnaam knolselderij,
`verleend op 9 november 1995.
`
`(iv) Novisem is een zaadveredelingsbedrijf dat zich bezig houdt met ontwikkeling, productie en
`verkoop van zaden van knolselderij, witlof, tuin- en stokbonen.
`
`( v) Op verzoek van AIB zijn in maart 2013 in conservatoir bewijsbeslag genomen (voor zover nog
`van belang) digitale bestanden op het computersysteem van Novisem en documenten uit haar
`administratie. Deze bestanden en documenten zijn op USB-sticks en een diskette geplaatst. Deze
`gegevens (hierna: bescheiden) bevinden zich bij de gerechtelijk bewaarder.
`
`3.2.1
`
`In dit kort geding vordert AIB, voor zover in cassatie van belang, inzage in en afschrift van
`de in beslag genomen bescheiden. Aan die vordering heeft AIB onder meer ten grondslag
`gelegd dat Novisem vanuit Nederland onder de kwekersrechten vallend plantmateriaal (al
`dan niet op termijn) te koop aanbiedt.
`
`3.2.2
`
`De voorzieningenrechter heeft de vordering afgewezen op de grond dat niet is gebleken van
`een redelijk vermoeden van de gestelde inbreuk.
`
`3.2.3
`
`Het hof heeft de afwijzing bekrachtigd. Het heeft daartoe onder meer overwogen:
`
`“4.7.4 Tussen partijen is niet in geschil dat als er een redelijk vermoeden van een
`(dreigende) inbreuk bestaat, AIB recht heeft op inzage in de op die inbreuk betrekking
`hebbende bescheiden. (…) De door de voorzieningenrechter aangelegde maatstaf verschilt
`niet van die aangelegd door het hof Den Haag [29 oktober 2013,
`ECLI:NL:GHDHA:2013:3941]. Aan het slot van rov. 16 overweegt het hof immers dat van de
`eiser kan worden verlangd zodanige concrete feiten en omstandigheden aan te voeren dat
`daaruit ‘een redelijk vermoeden van (dreigende) inbreuk kan volgen’. Dat hof komt daarmee
`tot dezelfde conclusie als de voorzieningenrechter. (…). Daarbij komt dat dit hof geen
`wezenlijk inhoudelijk verschil ziet tussen de maatstaf ‘het voldoende aannemelijk maken van
`een (dreigende) inbreuk’ of ‘het blijken van een redelijk vermoeden van een (dreigende)
`inbreuk’. (…) Wat daarvan ook zij, het hof is van oordeel dat het in gevallen als de
`onderhavige, waarin de gestelde rechtsbetrekking/het rechtmatig belang ligt in het
`voorkomen/stoppen van een (dreigende) inbreuk op een recht van intellectuele eigendom, in
`de rede ligt aansluiting te zoeken bij de maatstaf die ingevolge artikel 1019b lid 1 Rv geldt
`voor het leggen van het bewijsbeslag, te weten het voldoende aannemelijk maken van een
`(dreigende) inbreuk (vgl., in het kader van het bewijsbeslag, HR 13 september 2013,
`ECLI:NL:HR:2013:BZ9958, rov. 3.7.1).”
`
`(…)
`
`4.8.4.
`
`AIB beroept zich (…) op het aanbieden van een prijslijst (…), met daarop onder meer de
`zaden Diamant, Brilliant en Prinz aan [betrokkene 1] van Grow Group (…). Overgelegd is een
`verklaring van [betrokkene 1] (…) waarin hij verklaart dat hem nooit aanbiedingen zijn
`gedaan voor de rassen Diamant, Brilliant en Prinz voor de Nederlandse markt. Overgelegd is
`een mail van [betrokkene 1] (…) waarin hij verklaart dat [betrokkene 2] van Novisem geen
`Brillant kon en wilde leveren, maar dat dit wel kon nadat het kwekersrecht in 2013 was
`vervallen. Hetzelfde gold voor Diamant. Voorts is een verklaring van hem, [betrokkene 1] ,
`overgelegd (…) waarin onder meer staat:
`
`Grow ontving van Novisem ongeveer augustus 2012, (…) een prijslijst met daarop enkele
`knolselderij rassen, waaronder Briljant en Diamant. Mondeling was daarbij aangegeven dat
`deze rassen nog niet voor Nederland beschikbaar waren.
`
`
`
`Case 1:19-cv-11586-FDS Document 210-13 Filed 07/16/21 Page 11 of 16
`
`Op 21 december daarna had ik een gesprek met [betrokkene 2] , waarin hij ook mij aangaf
`de beschermde rassen, waaronder Briljant en Diamant in Nederland nog niet te kunnen
`aanbieden. Dat zou pas in de loop van het volgende jaar kunnen.
`
`(…)
`
`Formeel is mijn eerdere verklaring dus juist, er is niet direct aangeboden, maar wel gepoogd
`interesse op termijn te wekken. Daarnaast is uiteraard ook gewezen op mogelijkheden voor
`sommige rassen in het buitenland, waar bescherming niet (meer) geldt.
`
`Naar het oordeel van het hof rechtvaardigt deze gang van zaken de gevorderde (beperkte)
`exhibitie niet. Onvoldoende staat vast dat sprake is van een (dreigende) inbreuk bestaande
`uit een aanbieden in de zin van artikelen 57 jo 1 ZPW. Het hof is er vooralsnog niet - in een
`voor het treffen van de verlangde voorlopige voorziening voldoende mate - van overtuigd
`geraakt dat het toesturen van een prijslijst (vanuit Nederland) of het opwekken van
`interesse (in een gesprek in Nederland), mede gelet op de overige omstandigheden - zoals
`het feit dat Novisem in en vanuit het buitenland (geoorloofd) handelt en het feit dat Novisem
`heeft gewezen op het bestaan van het kwekersrecht in Nederland - door de bodemrechter
`zal worden gekwalificeerd als een inbreuk als bedoeld in de ZPW. Er zullen naar het oordeel
`van het hof bijkomende omstandigheden moeten zijn (en bij betwisting moeten worden
`bewezen) die deze kwalificatie rechtvaardigen. Het enkele feit dat in gesprekken tussen
`Novisem en potentiële kopers de door het kwekersrecht beschermde rassen ter sprake
`komen, levert naar het oordeel van het hof nog geen inbreuk op. Hetzelfde geldt ten aanzien
`van de eerder geciteerde e-mail van 8 februari 2013. Bovendien staat hetgeen is gebeurd
`toereikend vast, exhibitie brengt daarin geen verandering. Voor een ingrijpende actie als
`exhibitie (…) is onder deze omstandigheden, waarin als al sprake is van een inbreuk, dit een
`heel zwakke inbreuk is, geen plaats.
`
`(…)
`
`AIB beroept zich mede op een verklaring van [betrokkene 3] (…) waarin onder meer staat:
`
`Wij hebben tijdens ons gesprek kort de mogelijkheid besproken dat Novisem eventueel de
`rassen Diamant en Brilliant zou kunnen leveren. Na het gesprek heeft [betrokkene 2] laten
`weten dat Novisem deze rassen om juridische redenen niet voor de Nederlandse markt kon
`leveren. (…) Uiteindelijk zijn de rassen Briljant, Diamant en Prinz niet aangeboden. Wij
`hebben nooit een bestelling gedaan bij Novisem voor de rassen Diamant, Briljant en Prinz.
`(…)
`
`Ook voor dit contact geldt hetzelfde als werd overwogen ten aanzien van het contact met de
`Grow Group (…). In het bijzonder neemt het hof in aanmerking dat zelfs als sprake zou zijn
`van een inbreukmakend aanbieden, dit aanbod door Novisem zelf is ingetrokken. Aan een
`eventuele inbreuk kan aldus geen grote betekenis worden toegekend.”
`
`4 Beoordeling van het middel in het principale beroep
`
`Onderdeel 1.3 klaagt dat het hof, door voor exhibitie te eisen dat een (dreigende) inbreuk
`4.1.1
`voldoende aannemelijk wordt gemaakt, een te strenge maatstaf heeft aangelegd. Het antwoord
`op de rechtmatig belang-vraag hangt niet af van de merites van de gepretendeerde vordering in
`de bodemzaak. Voor toewijzing van een vordering op de voet van art. 843a Rv volstaat dat de
`rechtsbetrekking voldoende onderbouwd is gesteld, aldus het onderdeel.
`
`Art. 1019a lid 1 Rv bepaalt dat een verbintenis uit onrechtmatige daad wegens inbreuk op een
`4.1.2
`recht van intellectuele eigendom geldt als een rechtsbetrekking als bedoeld in art. 843a lid 1 Rv.
`Art. 843a lid 1 Rv bepaalt dat hij die daarbij rechtmatig belang heeft, op zijn kosten inzage,
`afschrift of uittreksel kan vorderen van bepaalde bescheiden aangaande een rechtsbetrekking
`waarbij hij of zijn rechtsvoorgangers partij zijn, van degene die deze bescheiden tot zijn
`beschikking of onder zijn berusting heeft.
`
`
`
`Case 1:19-cv-11586-FDS Document 210-13 Filed 07/16/21 Page 12 of 16
`
`Art. 1019a Rv is ingevoerd ter implementatie van art. 6 lid 1 van Richtlijn 2004/48/EG van het
`4.1.3
`Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende de handhaving van intellectuele
`eigendomsrechten (hierna: de Handhavingsrichtlijn). In art. 6 van de Handhavingsrichtlijn is
`bepaald:
`
`“1. De lidstaten dragen er zorg voor dat de bevoegde rechterlijke instanties op verzoek van de
`partij die redelijkerwijs beschikbaar bewijsmateriaal heeft overgelegd dat voldoende is om haar
`vorderingen te onderbouwen, en voor staving van haar vorderingen bewijsmateriaal heeft
`genoemd dat zich in de macht van de wederpartij bevindt, overlegging van dit bewijsmateriaal
`door de wederpartij kunnen gelasten, behoudens bescherming van vertrouwelijke informatie
`
`2. De lidstaten treffen de noodzakelijke maatregelen teneinde de bevoegde rechterlijke instanties
`onder dezelfde omstandigheden in staat te stellen, in geval van inbreuk op commerciële schaal, op
`verzoek van een partij in voorkomend geval overlegging kunnen gelasten van bancaire, financiële
`of handelsdocumenten die zich onder de macht van de tegenpartij bevinden, mits de bescherming
`van vertrouwelijke informatie wordt gewaarborgd.”
`
`Deze regeling is in overeenstemming met art. 43
`lid 1 van de Overeenkomst inzake de handelsaspecten van de intellectuele eigendom (de "TRIPS-
`overeenkomst"), op welke overeenkomst de Handhavingsrichtlijn is gebaseerd.
`
`In de memorie van toelichting op de wet tot aanpassing van het Wetboek van Burgerlijke
`4.1.4
`Rechtsvordering en andere wetten ter uitvoering van de Handhavingsrichtlijn is onder meer
`vermeld:
`
`“Het opvragen van bewijsmateriaal dat zich in de macht van de wederpartij bevindt (artikel 6,
`eerste lid, van de richtlijn) wordt geïmplementeerd in het Wetboek van Burgerlijke
`Rechtsvordering. Daarbij zal worden aangesloten bij de reeds bestaande regeling van artikel 843a
`Rv over het vorderen van schriftelijk bewijs. Dit artikel dekt reeds het tweede lid van artikel 6. (…)”
`
`(Kamerstukken II 2005-2006, 30392 nr. 3, p. 11); en:
`
`“Artikel 6 van de richtlijn gaat over het opvorderen van bewijsmateriaal in inbreukzaken waarbij
`een van de partijen zijn vorderingen met redelijkerwijs beschikbaar bewijsmateriaal voldoende
`heeft onderbouwd, maar hij nader bewijsmateriaal nodig heeft ter staving van een of meer van de
`vorderingen, welk bewijsmateriaal zich in de macht van de gedaagde bevindt. Er moet dus sprake
`zijn van een reële vordering, waarbij een inbreuk voorshands voldoende aannemelijk is gemaakt
`en waarbij bijvoorbeeld de precieze aard of de omvang van de inbreuk niet kan worden
`vastgesteld zonder aanvullend bewijsmateriaal.
`
`Hoewel er in het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering reeds diverse mogelijkheden bestaan
`ten behoeve van het verzamelen van bewijsmateriaal, voldeed er geen volledig aan artikel 6 van
`de richtlijn. (…) Het artikel dat het dichtste de bedoelingen van artikel 6 richtlijn benadert, is artikel
`843a. (…) Volgens de parlementaire geschiedenis (Kamerstukken II 1999/2000, 26 855, nr. 5, p.
`78–79) valt hieronder ook een verbintenis uit onrechtmatige daad. Daarom is expliciet aansluiting
`gezocht bij artikel 843a, door in artikel 1019a aan te geven op welke punten in zaken van
`intellectuele eigendom artikel 843a wordt aangevuld. Ter bevestiging van hetgeen eerder in de
`parlementaire geschiedenis is vermeld, is in artikel 1019a, eerste lid, aangegeven dat een
`verbintenis uit onrechtmatige daad wegens inbreuk op een recht van intellectuele eigendom geldt
`als een rechtsbetrekking als bedoeld in artikel 843a. Een belangrijke aanvulling op artikel 843a is
`de mogelijkheid om niet alleen inzage, afschrift of uittreksel van bescheiden te kunnen vorderen,
`maar ook overlegging van ander bewijsmateriaal dat zich in de macht van de wederpartij bevindt
`(artikel 1019a, tweede lid). Bij procedures omtrent intellectuele-eigendomsrechten gaat het
`immers vooral om inbreukmakende voorwerpen”.
`
`(Kamerstukken II 2005-2006, 30392 nr. 3, p. 18-19).
`
`
`
`Case 1:19-cv-11586-FDS Document 210-13 Filed 07/16/21 Page 13 of 16
`
`Uit deze passages, alsook uit de verdere inhoud van de MvT, blijkt dat de wetgever enerzijds niet
`heeft beoogd de houder van een recht van intellectuele eigendom een hoger beschermingsniveau
`te bieden dan de Handhavingsrichtlijn in art. 6 voorschrijft en anderzijds van oordeel was dat art.
`843a Rv, voor zover het gaat om de door die bepaling bedoelde bescheiden, al in de door art. 6
`van de richtlijn voorgeschreven bescherming voorziet.
`
`Uit het voorgaande volgt dat aan het vereiste van het bestaan van een rechtsbetrekking als
`4.1.5
`bedoeld in art. 1019a Rv in verbinding met art. 843a Rv – in geval van betwisting – niet reeds is
`voldaan indien (dreigende) inbreuk op een recht van intellectuele eigendom onderbouwd is
`gesteld. Degene die inzage, afgifte of uittreksel van bewijsmateriaalverlangt dient dan zodanige
`feiten en omstandigheden te stellen en met reeds voorhanden bewijsmateriaal te onderbouwen
`dat voldoende aannemelijk is dat inbreuk op een recht van intellectuele eigendom is of dreigt te
`worden gemaakt.
`
`De vraag wat in het kader van een vordering uit hoofde van art.1019a Rv als een ‘voldoende’ mate
`van aannemelijkheid kan worden beschouwd, kan niet in algemene zin worden beantwoord.
`Daarbij komt het immers aan op een waardering van de stellingen en verweren van partijen en de
`overtuigingskracht van het eventueel reeds overgelegde bewijsmateriaal. Wel is uitgangspunt dat
`niet behoeft te zijn voldaan aan de mate van aannemelijkheid die is vereist voor toewijzing in kort
`geding van een op een (dreigende) inbreuk gebaseerde vordering.
`
`De in de feitenrechtspraak veelal gehanteerde formulering dat uit de door de eiser gestelde (en zo
`mogelijk met bewijsmateriaal gestaafde) feiten en omstandigheden een redelijk vermoeden van
`een (dreigende) inbreuk moet kunnen worden afgeleid geeft geen blijk van miskenning van het
`voorgaande.
`
`Opmerking verdient dat ingeval van een verzoek op de voet van art. 1019b Rv (tot het in beslag
`4.1.6
`mogen nemen van bewijsmateriaal) – waarvoor eveneens is vereist dat voldoende aannemelijk is
`dat inbreuk op een recht van intellectuele eigendom is of dreigt te worden gemaakt – de vereiste
`aannemelijkheid eerder aanwezig kan zijn dan wanneer het gaat om een verzoek of vordering tot
`het mogen inzien of het verkrijgen van afschrift of uittreksel van dat bewijsmateriaal.
`
`4.1.7
`
`Uit het voorgaande volgt dat het onderdeel faalt.
`
`In de onderdelen 2.1.3 en 2.2.3 klaagt AIB dat het hof kwekersrechtelijk ‘te koop aanbieden’ te
`4.2.1
`beperkt heeft opgevat, omdat, zo wordt betoogd, daaronder ook valt toezending van een prijslijst
`waarop door kwekersrecht beschermde rassen worden vermeld. Dat wordt niet anders als daarbij
`(mondeling) wordt aangegeven dat deze rassen tijdens de looptijd van het kwekersrecht nog niet
`beschikbaar zijn of nog niet kunnen worden aangeboden (maar wel na afloop daarvan). Ook het
`aanbod pas na expiratie van kwekersrechten te leveren, is de voorbehouden handeling ‘te koop
`aanbieden.’ Daaraan doen niet af de door het hof genoemde andere omstandigheden, te weten
`dat Novisem in en vanuit het buitenland geoorloofd handelt en heeft gewezen op het bestaan van
`het kwekersrecht in Nederland. Er zijn ook geen bijkomende omstandigheden vereist voor
`kwalificatie als inbreuk, aldus het onderdeel.
`
`Ingevolge art. 57 lid 1 en lid 2 van de Zaaizaad- en plantgoedwet 2005 (ZPW) behoort tot de
`4.2.2
`handelingen die aan de houder van het kwekersrecht op een ras zijn voorbehouden het in de
`handel brengen van teeltmateriaal van dat ras. Art. 1, aanhef en onder onder g, ZPW bepaalt dat
`onder “in de handel brengen” onder meer wordt verstaan: “te koop aanbieden”.
`
`Voor het octrooirecht is geoordeeld dat ‘aanbieden’ in de zin van art. 53 lid 1 van de
`4.2.3
`Rijksoctrooiwet 1995 ruim moet worden uitgelegd en dat daarvan ook sprake is indien een product
`dat onder de beschermingsomvang van het octrooi valt, tijdens de looptijd van het octrooi wordt
`aangeboden met de mededeling dat dit eerst na expiratie van het octrooi kan worden geleverd
`(vgl. HR 22 juni 2012, ECLI:NL:HR:2012:BW4006, NJ 2012/472). De ratio daarvan is dat reeds de
`mededeling dat een dergelijk product bij een ander dan de octrooihouder beschikbaar komt, de
`
`
`
`Case 1:19-cv-11586-FDS Document 210-13 Filed 07/16/21 Page 14 of 16
`
`partij aan wie die mededeling wordt gedaan ervan kan weerhouden het product van de
`octrooihouder te betrekken.
`
`Nu het kwekersrecht, evenals het octrooirecht, ertoe strekt dat de houder van dat recht het
`4.2.4
`voorwerp daarvan gedurende een bepaalde tijd op exclusieve basis kan exploiteren teneinde zijn
`investeringen in de ontwikkeling daarvan te kunnen terugverdienen, bestaat er geen grond om
`voor de uitleg van het begrip ‘aanbieden’ in het kader van het kwekersrecht een andere maatstaf
`aan te leggen dan voor het octrooirecht. Ook voor het kwekersrecht geldt dus dat van ‘te koop
`aanbieden’ sprake is indien dit aanbod wordt gedaan onder het voorbehoud dat het
`desbetreffende materiaal pas geleverd kan worden na expiratie van het kwekersrecht.
`
`Het hof neemt in rov. 4.8.4 tot uitgangspunt de verklaring van [betrokkene 1] van 15 oktober
`4.2.5
`2013 dat Grow Group in augustus 2012 een prijslijst ontving waarop de rassen Brilliant en
`Diamant voorkwamen, waarbij werd aangegeven dat deze in Nederland nog niet beschikbaar
`waren. Deze verklaring houdt verder in dat zijdens Novisem in december 2012 tegen hem is
`gezegd dat Novisem bedoelde rassen in Nederland nog niet kon aanbieden en dat dit pas in de
`loop van het volgende jaar zou kunnen. Daarnaast neemt het hof, eveneens in rov. 4.8.4, tot
`uitgangspunt een verklaring van [betrokkene 3] gedateerd
`12 april 2013, inhoudend dat Novisem in november 2012 met hem heeft besproken dat Novisem
`eventueel de rassen Diamant en Brilliant zou kunnen leveren, maar dat Novisem na het gesprek
`heeft laten weten de rassen om juridische redenen niet voor de Nederlandse markt te kunnen
`leveren. Het hof overweegt over de verklaring van [betrokkene 1] dat, mede gelet op de overige
`omstandigheden, waaronder het feit dat Novisem in en vanuit het buitenland (geoorloofd) handelt
`en heeft gewezen op het bestaan van het kwekersrecht in Nederland, (met het oog op de
`toewijsbaarheid van de gevorderde exhibitie) onvoldoende vast staat dat sprake is van een
`(dreigende) inbreuk. Over de verklaring van [betrokkene 3] overweegt het hof dat, zelfs als sprake
`zou zijn van inbreukmakend handelen, het aanbod door Novisem zelf is ingetrokken.
`
`Aldus heeft het hof blijk gegeven van een onjuiste rechtsopvatting omtrent het begrip ‘te koop
`4.2.6
`aanbieden’ in de zin van art. 57 in verbinding met art. 1, aanhef en onder g, ZPW. Gelet op
`hetgeen hiervoor